در ابتدای امر از کلیه دست اندرکاران محترم که تمام سعی و تلاش خود را به کار می گیرند تا همکاران آموزشی در سنگر تعلیم و تربیت با آسودگی خاطر و رضایت شغلی به انجام رسالت خطیر خودشان بپردازند تقدیر و تشکر به عمل می آید و این خود یکی از موارد اصلی و مهم در ایجاد انگیزه و بازدهی سودمند امر آموزش است .
امر آموزش امری بسیار گسترده و دارای دامنه وسیع اجرائی است و نتایج ارزیابی آن در طول یک دوره که محدود به زمان سالیانه می باشد ممکن و میسر نیست و اغلب ما در هر شغل و اموری مشغول باشیم از آموخته هائی استفاده می کنیم که در گذشته دور یا نزدیک در مکان های مختلف و یا در مدرسه توسط معلمین خود آموخته و به یاد داریم ، استادی معلم من بود و اینجانب پس از تحصیل با ایشان دیداری داشتم هنگامی که فهمید قرار است که به زودی در کلاس مشغول تدریس فرزندان این مرز و بوم شوم توصیه مهم را در عین سادگی فرمودند که : هر امری را که در کلاس درس دیده ای و آن امر را پسندیده ای همان را اجراء کن که قطعا موفقیت شما در اجرای اموری است که مورد پسند شما است ، و همچنین در مدرسه ابتدائی معلم ما برای نوشتن انشاء همواره تذکر نی داد که انشاء نباید از پانزده خط کمتر باشد و همواره باید با درود و سلام همراه باشد و اگر با خط درشت می نوشتیم و تمام متن را با همان مطالب اولیه به اتمام می رساندیم باز هم نمره خوبی می گرفتیم و مورد تشویق و تایید هم بودیم و همواره از ما تعریف می شد . اما به مرور دریافتیم که متن باید دارای مقدمه باشد و مطالب آموخته شده را اصلاح نمودیم و اکنون که در حال ثبت تجربه مدون می باشم دوباره به یاد همان تجربه افتادم که متن نباید از تعداد خطوط سیاه کمتر باشد حالا هر طور و یا هر چیزی نوشتی باشد ولی امر آموزش در اینجا معنی پیدا می کند که اموری را که آموزش می دهیم در کالبد انسان به جا می ماند و در امور متفاوت حتی در کار افراد در سن بزرگسالی هم اثر متفاوت به جا می گزارد
شیوه های تشویق دانش آموزان درمسایل گوناگون آموزشگاه
بهترین وکم هزینه ترین روش تشویق بنده در طی سالهای اخیر در کنار اهداء جوایز مادی گرفتن عکس دانش آموزان مورد تشویق در مراسم ها در مقابل کل دانش آموزان ونصب تصاویر در تابلو اعلانات و وبلاگ آموزشگاه که به این منظور طراحی گردید وهمچنین دادن مسئولیت به این افراد وهمچنین اجازه سخنرانی دانش آموزان مورد تشویق وبیان علتهای موفقیت خود در سر صف برای سایرین می باشد.که از طرف دانش آموزان بسیار زیاد مورد استقبال قرار می گیرد.ضمنا در این مورد بهتر است علاوه بر روشهای ابتکاری از 90روش تشویق دانش آموزان در صفحه 90کتاب معاون یک مدیر است کمک گرفته شود. (90روش تشویق در جلسه معاونین دراختیار کلیه همکاران قرار گرفت)
چند تجربه مفید درباره شیوه برخورد با دانش آموزان خاطی که مقررات آموزشگاه را رعایت نمی کنند.
در این مورد قبل از هر چیز باید گفت وبه آن یقین نمود که ما بایک انسان طرفیم وما معاونین یا سایر معلمین در رابطه با شاگردان خود نباید این حق را به خودمان بدهیم که شاگرد را به دلیل اینکه یک نسل از ما دیرتر به دنیا آمده است یا چند سال ازما کوچکتر است پذیرنده ی همه حرفهایمان بدانییم ما معاونین وسایر همکاران باید به همه دانش آموزان توجه داشته باشییم مخصوصاَ در دوره راهنمایی با توجه به اقتضای سنی خود به توجه بیشتر ما نیاز دارند و دوست دارند که به اظهار نظرهای آنان توجه کنیم و طرف مشورت ما قرار بگیرند.
اگرما به این مسئله توجه نکنیم و شاگردان را در تصمیم گیریها دخالت ندهیم یا همیشه از تعداد خاصی نظر خواهی کنیم یا مسئولیت بدهیم شاگردان برای جلب توجه ما و اثبات وجود دست به کارهایی خواهند زد که نظم مدرسه را به هم بریزند .ولذا داشتن یک فکر مثبت درمورد هر دانش آموزوپرهیز از هرگونه پیشداوری وقضاوت عجولانه درموردمسایل انظباطی دانش آموزان امری ضروری می باشد.
چند نکته :1-درصورت تذکر ویا نصیحت دانش آموز بهتر است این امر حتما به صورت خصوصی صورت بگیردونتیجه چند دقیقه ای این امر ممکن است با نصیحتهای چندین ساعته که برای جمع در طی سال عنوان می شود برابری کرده وحتی موثر تر باشد.(این جمله در پاسخ سئوال من ازیک همکار در زمان بازنشستگی اش بود که ازوی خواستم یک تجربه مفید کاریش رابه عنوان هدیه برایم بیان نماید)2-درصورت معرفی دانش آموز خاطی از سوی همکار حتما از وی بخواهیم تا علت آنرا به صورت کتبی برایمان درج نمایید.
4-شیوه برخورد با مسایل انضباطی حتما به تناسب جرم انجام گرفته صورت بگیرد.مثلا در صورت عدم رعایت بهداشت کمک به پاکیزه نمودن محیط ویا در صورت وارد کردن خسارت مجبور نمودن دانش آموز یا اولیاء وی به جبران آن.........
5-داشتن یک قانون تنبیه مناسب مشابه ماده 76 آئین نامه انضباطی مدارس بسیار ضروری وموثر می باشد .
6-بهتر است هر موقع که تعهدی از دانش آموزان خاطی گرفته می شود به همان تناسب تعهدی از طرف خود ما معاونین به دانش آموز داده شود که درصورت عدم تکرار موارد کسر انضباط وی جبران خواهد شد.
7- در باره کوتاه بودن بیش ازحد موی سر دانش آموزان بهتر است بدانیم با توجه به مقررات آموزش وپرورش در صورت رعایت بهداشت و شؤونات اسلامی چنین امری بی دلیل و فاقد ضرورت است.
محرم ماه پیروزی خون بر شمشیر تسلیت
ایام سوگواری امام حسین ع ویارانش بر همه عزاداران تسلیت میگوییم .
روز سیزده آبان بر همه ی ایرانیان به خصوص دانش آموزان ودانجشویان مبارکباد.
مقدمه
ارزشیابی تحصیلی،یکی ازمؤلفه های اساسی نظام آموزشی و رشته پیوند بین دو مؤلفه یادگیری و یاددهی است.ارزشیابی از عناصر مهم و اساسی برنامه های درسی و نظام های آموزش و پرورش جهان است.نظام آموزش و پرورش،گسترده ، پیچیده و متأثر از متغیر های گوناگون ِفرهنگی،اجتماعی، اقتصادی و سیاسی است. این حوزه گسترده نمیتواند بدون بازرسی، نظارت وارزشیابی ادامه حیات دهد.کارشناسان در سطح ملی،منطقهای، مدیران در سطح مدرسه و معلمان در سطح کلاس هر کدام برای ادامه کار نیازمند به ارزشیابی میباشند.اگر یاد گیری را جریانی هدفمند و پیوسته بدانیم که در مسیر آموزش جاری است ارزشیابی نیز جریانی پیوسته و هدفمند است که دوش به دوش یادگیری در مسیر آموزش پیش میرود و ارزشیابی زمانی برای یادگیری و در جهت بهبود خواهد بود که پیوسته اطلاعات مفیدی برای دانش آموزان از طریق بازخورد فراهم آورد (حسنی ،1384 ص7).
ارزشیابی آموزشی تنها به اجرای آزمون و اندازه گیری پیشرفت تحصیلی دانشآموزان در پایان دوره آموزشی منحصر نمی شود.ارزشیابی آموزشی در پی تعیین کیفیت است لذا باید به طور مستمر هم در جریان آموزش و هم در پایان دوره آموزشی انجام پذیرد (سیف،1383،ص21) ارزشیابی و تأثیر آن بر آموزش و یادگیری بر کسی پوشیده نیست ولی با وجود سرمایهگذاری های عظیمی که از طرف وزارت آموزش و پرورش برای برگزاری امتحانات به عمل می آید مشاهده می شود که نتایج چندان مطلوبی از امتحانات گرفته نشده و دانشآموزان و معلمان با مشکلات زیادی روبه رو هستند،یکی از مشکلات ترس و اضطراب حاکم بر دانشآموزان و خانواده هاست . این مشکل زمانی هم نیز بیشتر می شود که معلمین از آن به عنوان وسیله ای جهت تنبیه استفاده کنند و این در حالی است که اکثر صاحب نظران نقش اصلی ارزشیابی را ایجاد انگیزه یادگیری و بازخورد جهت اصلاح و یادگیری بهتر میدانند این صاحب نظران معتقدند که به کودکان باید فرصت داد تا بدون ترس از عواقب ارزشیابی به یادگیری و تفکر و اکتشاف بپردازند .
